تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر خودکارآمدی و عملکرد خانواده در زنان سرپرست خانوار

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر خودکارآمدی و عملکرد خانواده زنان سرپرست خانوار انجام شده است. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان سرپرست خانوار شهر ورامین در سال هزارو سیصذ نود چهاربودند. از میان آنان 40 زن با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 70 دقیقه ای با روش مهارت های زندگی آموزش دید اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. پرسشنامه های خودکارآمدی و عملکرد خانواده در مراحل پیش آزمون و پس آزمون از هر دو گروه تکمیل کردید. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و به کمک نرم افزار spss19 موردتجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج: نتایج نشان داد که بین گروه آموزش و گروه کنترل در متغیرهای خودکارآمدی و عملکرد خانواده تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر آموزش مهارت های زندگی باعث بهبود معنادار خودکارآمدی و عملکرد خانواده در زنان سرپرست خانوار شده است (p< 0/01). بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود از روش آموزش مهارت های زندگی برای بهبود خودکارآمدی و عملکرد خانواده زنان سرپرست خانوار استفاده شود.